Zazdrość

ZAZDROŚĆ cz.II

Podobno nie ma miłości bez zazdrości. Każdy zakochany chyba poczuł to ukłucie w sercu na myśl, że ukochana mogłaby zdradzić go z kimś innym, kogoś innego obdarzyć uczuciem, zaufaniem, miłością.

Oczywiście miło nam, gdy to partnerka jest zazdrosna. Oczywiście bez urządzania scen z byle powodu.

Zazdrość w swojej najostrzejszej postaci, potrafi zmienić związek w piekło, zamienić najgorętsze uczucie w nienawiść. Brak zaufania, który towarzyszy zazdrości jest w stanie wszystko popsuć. Chorobliwa zazdrość wynika z niskiego poczucia własnej wartości i, najczęściej, braku zaufania do siebie samego. Skoro nie ufam sobie, jak mogę zaufać drugiej osobie? Pewnie stale mnie oszukuje, chce wykorzystać. Takie myślenie prowadzi tylko do złego.

Aby kogoś kochać, należy darzyć go pełnym zaufaniem, szczerze wierzyć w jego/jej dobre intencje, wyzbyć się jakichkolwiek podejrzeń i ufać bezgranicznie. To bardzo trudne, ale w miłości nieodzowne. Nikt nam nie obiecywał przecież, że miłość ma być czymś lekkim, łatwym i przyjemnym. Przeciwnie, o miłość trzeba walczyć, starać się, a przede wszystkim rozwijać ją w sobie i tej drugiej osobie, by nie zgasła.

Największym zagrożeniem dla miłości jest właśnie zazdrość, będąca wyrazem naszej słabości. To zazdrość podpowiada nam myśli typu: ?ona mnie zostawi", ?ma kogoś innego", ?już mnie nie kocha", ?na pewno mnie z kimś zdradza". Myśli te dręczą i zatruwają umysł, powoli wypływając na powierzchnię i ujawniając się w coraz częstszych konfliktach i kłótniach.

Przyczynia się to do pojawienia się frustracji i niezadowolenia z życia. Człowiek traci optymizm i wiarę w drugiego człowieka, sam sobie wyrządza w ten sposób krzywdę, doszukując się zła we wszystkim i wszystkich.

Nie można lekceważyć uczucia zazdrości, gdyż jest to problem, który może prowadzić do zniszczenia związku. Utrudni życie, doprowadzi do zgorzknienia, uniemożliwi poprawne partnerstwo i doprowadzi do braku zaufania nawet samemu sobie.

Warto już na początku ustalić, jakich zachować nie zamierzamy akceptować i tolerować, ustalić wspólnie reguły zachowań, by w przyszłości uniknąć niepotrzebnych sytuacji, stresujących dla obojga partnerów. Ukrywanie pewnych faktów prędzej czy później wyjdzie na jaw i zakończy się boleśnie dla związku.

Nie cieszmy się z zazdrości okazywanej przez partnera, jego zazdrość nie powinna nam schlebiać. Lepiej jasno go zapewnić, że nie ma powodów do obaw, że może nam zaufać. Nie warto też kokietować, podsycać jego/jej obaw. Dotyczy to szczególnie związków na odległość, kiedy to nie można na bieżąco wszystkiego weryfikować. Nie warto prowokować ukochanej osoby do snucia dręczących domysłów na nasz temat.

Podejrzliwość partnera jest wynikiem jego wewnętrznego strachu, obawy przed rozpadem związku. Należy zwalczać tę obawę, utwierdzać ukochaną osobę w przekonaniu, że może nam ufać w każdej sytuacji. Choć nie da się wszystkiego kontrolować, ani przewidzieć, starajmy się unikać dwuznacznych sytuacji.

Kiedy mija pierwsze zauroczenie, przestajemy mówić o rzeczach, które wydają się oczywiste, a wtedy lęki partnera mogą odżyć. Pamiętajmy, że prawdziwa miłość, oparta na szczerości i zaufaniu przetrwać może nie jedną burzę. Tylko trzeba o tą miłość nieustannie dbać, wystrzegając się wyniszczającej zazdrości.