Radość życia

RADOŚĆ ŻYCIA

Należymy do narodu ponuraków, którzy wolą narzekać, niż uśmiechnąć się beztrosko. Nie rozumiemy Amerykanów, którzy tracąc w huraganie cały dobytek, na pytanie jak leci, odpowiadają niezmiennie: ?ok". My tak nie potrafimy i pewnie dlatego, nie osiągnęliśmy tyle, co amerykańscy koledzy. Nas zawsze coś boli, zarabiamy za mało, a wszystko ?leci po staremu", bo przecież panuje nieustanna ?stara bieda".

Zapominamy, że przecież życie jest jedno, a to które mamy jest najlepszym z możliwych, nie wspominając już o tym, że to my sami je sobie organizujemy.

Dlaczego więc nie cieszyć się życiem, czyli tym, co mamy. Zamiast zamartwiać się brakami, można cieszyć się tym, co jest.

Panuje u nas dziwny strach przed okazywaniem radości, jakby ktoś miał nam ją zabrać. Nawet największe sukcesy staramy się ukryć, ukazując ich wady. A przecież radością można, a nawet trzeba się dzielić. Dobro, które dajemy wraca do nas i to zwielokrotnione. Może warto więc zaryzykować i uśmiechnąć się do ludzi, których mijamy na co dzień, do kontrolera, który wypisuje nam mandat za jazdę bez biletu. Jego praca też jest niewdzięczna, zwykle spotyka się z niechęcią. Zaskoczmy go miłym słowem.

Uśmiech sprawia, że życie staje się jaśniejsze i piękniejsze. Wymyślajmy sobie święta, których nie ma w kalendarzu i świętujmy, jakby nie było lepszych zajęć. Niech nasze życie stanie się barwne i pełne radości. Na takie przecież zasługujemy, niezależnie od okoliczności i przykrych wydarzeń, które muszą nas doświadczać, byśmy umieli odróżnić radość od cierpienia.

A wreszcie doceńmy siłę samo uzdrawiania płynącą właśnie z afirmacji życia. Radość życia jest najistotniejszym aspektem samouzdrawiającej osobowości. Osoby pełne entuzjazmu są szczęśliwe i wrażliwe, pomagają innym, uśmiechają się naturalnie i utrzymują dobry kontakt wzrokowy. Są spontaniczne, wymieniają z ludźmi uściski, troszczą się o nich.

We wnętrzu każdej osoby tkwi potencjał radości z faktu istnienia, potencjał prawdziwego ?ja". Jego odkrywanie zasadniczo zmienia nasz stosunek do nas samych i otaczającego świata. Odkrywamy ten potencjał, gdy decydujemy się na wyrażenie wdzięczności.

Cieszmy się życiem, nie marnujmy go na narzekanie. Możemy dawać siebie innym tylko wtedy, gdy będziemy pamiętać, jak ważne jest, by kochać i szanować siebie.